Kleine Giò

Onze kleine Giò is nu twee maanden oud en heel klein is hij niet meer. Bij zijn geboorte woog hij 9,5 kilo. Toen we hem twee weken geleden wogen om de hoeveelheid vitamine D pasta te berekenen, woog hij al 25 kilo. Joost moest ‘m optillen om hem te kunnen wegen 🙂

Giò is onbevangen en heel nieuwsgierig. Hij maakt heel makkelijk contact met mensen. We hadden de afgelopen twee maanden veel visite en het is geweldig om te zien hoe relaxt hij is. Meestal kijkt hij eerst even een tijdje van een afstandje toe en komt dan even snuffelen. Als ik de wei in ga om mest op te ruimen, dan loopt hij vaak gezellig met me mee. Soms maakt ie gekke sprongen en rent rondjes door de wei, soms staat hij rustig te kijken hoe ik bezig ben en snuffelt wat aan het gereedschap.

Mijn zus Margriet maakte begin september een hele mooie serie foto’s van Giò en de dames:

Fotocredits: Margriet de Boer Fotografie

Wat is het toch genieten om zo’n kleine dondersteen in de wei te hebben…

Chanel is helemaal veranderd na de bevalling. Tijdens de dracht was ze heel afstandelijk, soms zelfs humeurig en altijd in opperste staat van paraatheid als er bezoekers waren. Nu is ze veel meer ontspannen, rustig en vriendelijker. Natuurlijk, als er bezoek komt dan is ze wel alert en zeker in het begin hield ze Giò heel goed in de gaten. Ze humden toen heel veel tegen elkaar en ze riep hem dan als het ware bij zich. Nu laat ze hem zijn gang gaan en als hij het nodig vindt dan gaat hij naar zijn moeder toe.

We kunnen Chanel nu ook gewoon aaien en vastpakken. Zelfs het toedienen van de vitamine D pasta konden Joost en ik in de stal doen, het was niet nodig om haar in de trainingsruimte te zetten tussen de hekken.

Als er nu bezoek komt en Giò maakt contact, dan gaat Chanel er vaak rustig bij liggen. Wat super fijn dat ze nu zo relaxed is.

Met alpacatrainer/verzorger en vriendin Carla Houweling is Giò ook beste maatjes 🙂

De vacht van Giò is super zacht en dicht. Hij heeft een hele mooie licht beige kleur. Een stuk lichter van kleur dan zijn moeder en ook de vacht van Lucy (medium Fawn) is nog een stuk donkerder dan die van hem. Het wordt een hele klus om die babyvacht straks te ontdoen van alle stukjes stro, gras en andere plantaardige troepjes (net als de eerste vacht van Lucy overigens) maar ik kijk er nu al naar uit om die te gaan spinnen!

Geniet nooit met mate.

Loesje