We hebben goed nieuws over onze Giò! Aan het begin van de zomer was hij ineens verdwenen. Vaste kijkers op onze Facebookpagina of Instagram feed maar ook voorbijgangers hier op de Calishoek misten hem vreselijk. En wij natuurlijk ook. Maar zijn streken gingen net een béétje te ver en daar was vooral mama Chanel de dupe van. Dus vandaar dat Giò uit logeren moest.

Hij logeert sinds eind juni bij een hele lieve meneer die ook nog voor een groepje andere jonge hengsten zorgt. Dat was goed voor Giò. Eens even in een iets grotere kudde met andere jongens – daar kon hij geen meisjes plagen! Maar wel spelen met de andere jongens en… een beetje alpaca-manieren leren 😉 Of dat laatste helemaal gelukt is vragen we ons af, maar goed, het idee was goed.
Giò heeft het heel goed daar. Dat zagen we op filmpjes en foto’s die we regelmatig kregen. Helaas kon ik er een hele tijd niet zelf naartoe. Eind oktober kon dat gelukkig wel. Het was echt super fijn om onze ‘kleine’ man weer te zien. Hij herkende me direct en knuffelde en besnuffelde me alsof hij zeggen wilde dat hij mij ook zo gemist had. Hij was iets gegroeid maar was verder weinig veranderd. Heel erg gericht op mensen, vriendelijk, alert, speels – zo’n fijn karakter. En nog steeds gék op worteltjes.
Hieronder staat een filmpje van ons bezoek.
Ik had goed nieuws, zei ik aan het begin van dit bericht. Nou het eerste nieuws is dat Giò gecastreerd is. Giò is dus nu een je-weet-wel alpaca… een ruin noemen ze dat. Voor hem was dat niet zulk goed nieuws uiteraard, best even een vervelende ingreep. Maar het andere goede nieuws is dat hij daardoor over een tijdje terug kan komen naar de Calishoek.
We hebben goede hoop dat hij zich netjes gaat gedragen nu hij geen balletjes meer heeft. Het zou het mooiste zijn als hij gewoon terug kan bij zijn moeder en twee tantes in de wei. Natuurlijk moeten we dat wel even afwachten. Er zijn ruinen die het niets uitmaakt dat ‘de daad’ niet productief is, die blijven het gewoon proberen. Maar omdat Giò best jong gecastreerd is zou het goed kunnen dat hij gewoon terug kan bij de dames. Mocht dat toch echt niet lukken, dan hebben we ook al een plan klaarliggen om de wei aan te passen zodat hij apart kan. En in dat geval gaan we een leuk nieuw vriendje voor hem zoeken als gezelschap. We gaan dus geen goed nieuw thuis voor hem zoeken, zoals we eerder van plan waren. Want hij heeft een goed thuis – bij ons.







Dus… tot ziens Giò 🙂
4 reacties op “Je-weet-wel Giò”
Oh wat heerlijk dat hij terug kan komen. En hopen dat hij zich weet te gedragen.
Veel succes met de rest van de kudde. Fijn dat we op deze manier kunnen meegenieten.
Dank je wel en groetjes uit n grauw luxemburg.
Carla Meysembourg-Rijnaarts
LikeGeliked door 1 persoon
Dank je wel voor je leuke berichtje Carla 🙂 Hier in Zeeland is het niet veel beter dan in Luxemburg, grauw en grijs. Maar gelukkig wel droog! Dus de dames staan lekker te grazen…
LikeLike
Wat een leuk nieuws. Hij herkende je ook gelijk.
LikeGeliked door 1 persoon
Ja dat was echt zoooo leuk, een feest der herkenning 🙂
LikeLike